Δείτε πόσο εύστοχα επιβεβαιώνονται τα λεγόμενά του στη σημερινή εποχή,σε ένα εξαιρετικό άρθρο του Δημήτρη Νατσιού στο "Ρεσάλτο":
Μπορεί στα άχρηστα «περιοδικά ποικίλης ύλης», τα κατ’ ευφημισμόν βιβλία γλώσσας του Δημοτικού, ο Μέγας Βασίλειος «να απλώνει τη μπουγάδα του και να κρεμά το μακρύ του σώβρακο» (Γλώσσα Δ΄ δημοτικού, β΄ τεύχος, σελ. 52) ή, σύμφωνα, με το κρανιοκενούς εμπνεύσεως εύρημα του «περιοδικού» της Ε΄ Δημοτικού, να επιδίδεται σε μαγικά πράγματα, όπως, για παράδειγμα, να συγκεντρώνει, εν είδει χαλκομανίας, έλατα στο κόκκινο παλτό του. (Γλώσσα Ε΄ Δημοτικού, β΄ τεύχος, σελ. 30-31), όμως στα βιβλία των ιερών γραμμάτων της Εκκλησίας μας, διαβάζουμε γιατί είναι, ο Βασίλειος ο Μέγας, φωστήρ της Οικουμένης.
Είναι δυνατόν σε σχολικά βιβλία τάχα και Γλώσσας να συντηρείται και να προβάλλεται ακόμη αυτό το διαφημιστικό παχύσαρκο ξωτικό, αυτή η χαζοχαρούμενη φιγούρα που μοιράζει παιχνίδια στα μοσχοαναθρεμμένα βλαστάρια των δυτικών κοινωνιών, παιχνίδια που έφτιαξαν λιπόσαρκα και κοκαλιασμένα χεράκια παιδιών του Τρίτου ή Τέταρτου Κόσμου; Ποιον, αυτόν που και τους λεπρούς της Βασιλειάδας ασπαζόταν και αγκάλιαζε, αυτόν που έγινε εύγλωττος και σιωπώσα παραίνεση αρετής και φιλανθρωπίας, που «έπεισεν ανθρώπους όντας, ανθρώπων μη καταφρονείν».
Μας τηγανίζει η κρίση σήμερα και μας κουνούν το δάκτυλο απειλητικά οι ...δυτικές «αλώπεκες του σκότους», γιατί ανεχτήκαμε ένα εκπαιδευτικό σύστημα που έθρεψε και πάχυνε τους πειθήνιους ζητωκραυγαστές που ανέχονται τις ανθυπομετριότητες που δήθεν κυβερνούν.
Να κρατάς στην αγκαλιά σου Σωκράτη και Πλάτωνα, Μέγα Βασίλειο και Χρυσόστομο, Μακρυγιάννη και Παπαδιαμάντη και να διδάσκεις «οδηγίες χρήσης καφετιέρας» στο Δημοτικό ή παιδεραστικά ξεράσματα, σαν το τρισάθλιο «Οσάκις», στο Γυμνάσιο.
Είναι δυνατόν σε σχολικά βιβλία τάχα και Γλώσσας να συντηρείται και να προβάλλεται ακόμη αυτό το διαφημιστικό παχύσαρκο ξωτικό, αυτή η χαζοχαρούμενη φιγούρα που μοιράζει παιχνίδια στα μοσχοαναθρεμμένα βλαστάρια των δυτικών κοινωνιών, παιχνίδια που έφτιαξαν λιπόσαρκα και κοκαλιασμένα χεράκια παιδιών του Τρίτου ή Τέταρτου Κόσμου; Ποιον, αυτόν που και τους λεπρούς της Βασιλειάδας ασπαζόταν και αγκάλιαζε, αυτόν που έγινε εύγλωττος και σιωπώσα παραίνεση αρετής και φιλανθρωπίας, που «έπεισεν ανθρώπους όντας, ανθρώπων μη καταφρονείν».
Μας τηγανίζει η κρίση σήμερα και μας κουνούν το δάκτυλο απειλητικά οι ...δυτικές «αλώπεκες του σκότους», γιατί ανεχτήκαμε ένα εκπαιδευτικό σύστημα που έθρεψε και πάχυνε τους πειθήνιους ζητωκραυγαστές που ανέχονται τις ανθυπομετριότητες που δήθεν κυβερνούν.
Να κρατάς στην αγκαλιά σου Σωκράτη και Πλάτωνα, Μέγα Βασίλειο και Χρυσόστομο, Μακρυγιάννη και Παπαδιαμάντη και να διδάσκεις «οδηγίες χρήσης καφετιέρας» στο Δημοτικό ή παιδεραστικά ξεράσματα, σαν το τρισάθλιο «Οσάκις», στο Γυμνάσιο.
Πώς όμως να ανεχτούν, οι διαβίου αμαθείς, κείμενα που και μόνο με την ανάγνωσή τους ελέγχεται, όση απέμεινε, η συνείδησή τους; Μια υδαρή και μπαζωμένη συνείδηση δεν αντέχει, καθρεφτίζεται, όταν διαβάζει:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου